Necdet'imiz...

1943 Samsun doğumlu...1966 yılında sevdasını biricik armasını kalbine ebediyyen nakşedeceği Eskişehirspor'a gelir...Eğilerek ve kamburu çıkık vaziyette koştuğu için kendisine "Vosvos" lakabı takılır...3 numaralı formayı kapar ve Türk futboluna farklı bir defans anlayışını oluşturur Piç İlhan'la birlikte,pekçok gol bulur ikili...lakin bizler için önemli olan bu değil Necdet'imizin arma aşkı,amatör ruhudur...Necdet'imiz bağırsak kanseridir...ve bu durumu hocalarından gizler formasından ayrı kalmamak adına...fakat 21 Aralık 1968 tarihine gelindiğinde durumu dayanılmayacak haldedir...yöneticiler Necdet'imizi tedavi için İngiltere'ye gönderirler...gurbettede Necdet'imizin kalbi Eskişehirspor'la atmaktadır...11 Mart 1969 tarihinde arkadaşı İnan Vardar'a yazdığı yüreklerimizi parçalayan mektubu;

"Kardeşim İnan,
Mektubunu bugün aldım,çok sevindim.Ben iyi ve sıhhatliyim.Ameliyatım iyi geçti,durumum iyi.Mayıs'ın 10'unda Türkiye'ye geliyorum Allah nasip ederse...Kardeşim imtihanlarının arasında da bana yazdın ya yeter...İmtihanlarında başarılar dilerim...

Kardeşim,benim hayatımdan da çok sevdiğim Eskişehirspor'dur.Onun için canımı veririm.Ben hasta hasta kaç maç oynadım.Tek Eses iyi olsun diye...Ve ben sahada kalmak pahasınada oynadım.Bunuöğrendiklerine sevindim.Benim için ilk önce Eses gelir...Allahın izniyle şampiyon oluruz.

.
.
.
İşte böyle durum.Ah,tek isteğim bir an önce Türkiye'ye gelmek ve formamı giymek!"

14 Mayıs 1969'da dönüş yapar ama formasını giymek bir daha nasip olmaz.1 Kasım 1969'da memleketi Samsun'da vefat eder ve oraya defnedilir.Takım yıllarca her Karadeniz deplasmanında Necdet'imizi ziyaret eder.Necdet'imizin ismi antreman sahasına ve stadyum kapılarına verilerek ölümsüzleştirilir.

Kalbimizdesin Vosvos'umuz,canımızsın Necdet'imiz...